DIANNE REEVES to kolejna wielka postać, jaką zobaczymy podczas tegorocznej edycji Ery Jazzu. Jej koncert pod tytułem „Christmas Time Is Here” zobaczymy tuż po Mikołajkach, 7 grudnia 2011, w warszawskim klubie Palladium.
Jedna z najciekawszych wokalistek współczesnego jazzu, artystka, która w ciągu ostatnich lat zdobyła najwięcej znamienitych nagród i wyróżnień, będzie gościem świątecznej gali Ery Jazzu. Dianne Reeves przedstawi – na jedynym koncercie w Polsce – premierę albumu „Christmas Time Is Here”. Po świątecznych koncertach Diany Krall, Dionne Warwick, Dee Dee Bridgewater – Era Jazzu ponownie gości wielką jazzową gwiazdę.
„Wiosną 2006 roku” – rekomenduję artystkę Dionizy Piątkowski, szef Ery Jazzu – „zaprosiłem do Polski nieznaną wtedy amerykańską wokalistkę, Dianne Reeves. Był to jej pierwszy koncert w naszym kraju oraz – jak się później okazało – także wielkie wydarzenie artystyczne. Teraz Dianne Reeves pojawia się na świątecznej gali Ery Jazzu ze specjalnym programem „Christmas Time Is Here”. Jest laureatką najbardziej prestiżowej nagrody muzycznej Grammy Award oraz nagrody głównej dla Wokalistki Roku. Jest wokalistką o fenomenalnej muzykalności i poczuciu rytmu. Wraz z Cassandrą Wilson i Dianną Krall należy do najznamienitszej elity współczesnego jazzu wokalnego, a o jej występy zabiegają najbardziej prestiżowe sale koncertowe świata.”
Artystka wychowała się w rodzinie o tradycjach muzycznych: ojciec jest śpiewakiem, matka – trębaczem w orkiestrze symfonicznej. Zdolną wokalistkę odkrył w 1972 roku legendarny trębacz Clark Terry, który włączył ją do zespołu i z którym koncertowała (wraz z wielkimi gwiazdami jazzu – Alem Greyem, Eddiem Lockjaw Davisem i Tommym Flanaganem) przez kilka sezonów, zdobywając estradowe doświadczenie. Pierwsze, ważniejsze sukcesy przyszły wraz ze współpracą z Night Flight, zespołem pianisty Billy’ego Childsa (1979-1981) oraz sezonem koncertowym spędzonym w orkiestrze słynnego Sergio Mendesa (1981). Przez kilka lat pracowała także (1983-1986) z Harrym Belafonte, z którym odnosiła spore, komercyjne sukcesy. Coraz częściej pojawiała się w koncertach gwiazd muzyki popularnej i latynoskiej. Do śpiewu jazzowego powróciła dopiero w końcu lat osiemdziesiątych, podpisując lukratywny kontrakt z prestiżową wytwórnia Blue Note Records i dla tej oficyny, realizując autorski album „Dianne Reeves”. Nagrania te stały się przedsionkiem do wielkiej światowej sławy oraz sprowokowały decyzję artystki, by już odtąd realizować swoją sztukę wokalną poprzez jazz.
Ostatnia dekada to czas największych sukcesów wokalistki: nagrywa wspaniałe albumy zyskujące rekomendujące recenzje krytyków i uznanie wśród publiczności; współpracuje z wybitnymi jazzmanami : McCoy Tynerem, Bennym Carterem, Lionelem Hamptonem, Joe Williamsem, Clarkiem Terrym, Jamesem Moodym, Philem Woodsem, Tootsem Thielemansem, Kennym Barronem, Georgem Dukiem, Joshuą Redmanem, Airto Moreirą, Royem Hargrovem. Ogromnym sukcesem okazuje się album „Bridges” (nagrany wraz z Kennym Garrettem, Billym Childsem i George’em Dukiem) nominowany do Grammy Award. Jednocześnie artystka doskonale odnajduje się w swojej wokalistyce, współpracując zarówno z Chicago Symphony Orchestra, berlińskimi filharmonikami, jak też warsztatowym bigbandem Wyntona Marsalisa -Lincoln Center Jazz Orchestra. Sporo uwagi poświęca także edukacji muzycznej: kieruje warsztatami wokalnymi w Los Angeles Philharmonic, Hollywood Bowl oraz Walt Disney Concert Hall. Skalę jej muzycznego autorytetu buduje nie tylko prestiżowa nagroda Ella Fitzgerald Award, ale także recital na otwarcie olimpiady w Salt Lake City, a nawet udział w popularnym serialu „Sex In the City”.
Ostatnie lata należą do niezwykle udanych w karierze artystki. Wraz z Arethą Franklin oraz Norah Jones dostaje się pod skrzydła legendarnego producenta Arifa Mardina, który przygotowuje Dianne Reeves wspaniały album „A Little Moonlight”, zestaw standardów jazzu śpiewanych ujmująco przez wokalistkę wraz z jazzowym trio. Album ten zostanie nagrodzony statuetka Grammy w 2003 roku. Kolejne nagrania oraz koncerty (w tym koncert w czasie zgromadzenia ogólnego w ONZ) zjednują artystce miliony entuzjastów na całym świecie. W edycji Grammy Award w 2006 roku (w kategorii Najlepszy album jazzu wokalnego) artystka zwyciężyła wspaniałą płytą „Good Night and Good Luck” będącą ścieżka dźwiękową filmu pod tym samym tytułem. Film „Good Night and Good Luck” w reżyserii George’a Clooneya opowiada historię życia Edwarda R. Murrowa – twórcy nowoczesnej amerykańskiej szkoły publicystyki telewizyjnej. W głównych rolach występują między innymi David Strathairn, George Clooney i Robert Downey Jr. Mimo bezpośredniego związku z filmem jest to przede wszystkim nowy, album wspaniałej jazzowej wokalistki. Nagrany specjalnie na potrzeby filmu, już dziś został okrzyknięty jednym z najlepszych jazzowych soundtracków jakie kiedykolwiek powstały. Na płycie znajdujemy wysmakowane, subtelne wersje takich standardów jak „Too Close for Comfort,” „Straighten Up and Fly Right,” „One for My Baby,” czy „How High the Moon” oraz skomponowaną specjalnie do filmu, nową piosenkę „Who’s Minding The Store”.
Więcej: www.jazz.pl
