Młody chłopak z Missisipi wywołał muzyczną i przy okazji także obyczajową rewolucję, wynosząc czarnego rhythm and bluesa na deski sceny pop. Nie bez powodu Elvis został obwołany Królem rock and rolla. Pierwszym, debiutanckim albumem tego artysty był Elvis Presley – „Elvis Presley”. Jak doszło do nagrania debiutanckiego albumu Elvisa Presleya w 1956 roku?
Do drugiej połowy 1955 roku single Presleya wydane w Sun Records zaczęły trafiać na krajową listę przebojów country i western, „Baby Let’s Play House” i „I Forgot to Remember to Forget” trafiając odpowiednio na numer 5 i numer 1. Pułkownik Tom Parker, nowy menedżer Presleya, miał szerokie układy z RCA Victor poprzez swojego poprzedniego klienta, piosenkarza Eddy’ego Arnolda, zwłaszcza z szefem działu Country and Western oraz Rhythm and blues, Steve’em Sholesem. Za namową Parkera, 21 listopada 1955 roku, Sholes kupił kontrakt Presleya od Sama Phillipsa, szefa Sun Records i Studio, za niespotykaną sumę 40 tysięcy dolarów. Presley i rock and roll były wciąż niesprawdzonymi polami dla głównych wytwórni w biznesie muzycznym, ale ten album, wraz z numerem jeden „Heartbreak Hotel”, udowodnił siłę sprzedaży obu: był to pierwszy popowy album RCA Victor, który zarobił ponad 1 000 000 dolarów, a w 1956 roku sprzedał się w ponad milionie sztuk.
Presley wystąpił w czterech kolejnych tygodniach w programie telewizyjnym Braci Dorsey Stage Show na początku 1956 roku, 28 stycznia, 4 lutego, 11 lutego i 18 lutego. RCA chciało, aby album szybko pojawił się w sklepach, aby wykorzystać zarówno ogólnokrajową ekspozycję telewizyjną, jak i sukces jego pierwszego przebojowego singla na listach przebojów pop „Heartbreak Hotel”, który szybko wspiął się na szczyt po wydaniu 27 stycznia. W tym samym czasie, do końca kadencji Dorseya, odbyły się tylko dwie serie sesji nagraniowych Presleya dla RCA Victor, po których Presley i jego zespół wrócili na trasę. Te dwie sesje zaowocowały dodatkowymi jedenastoma utworami, prawie wystarczającymi do wypełnienia całego LP, choć niektóre utwory miały potencjał singlowy. W latach 50. powszechna praktyka nakazywała, by utwory o większym potencjale komercyjnym były wydawane jako single, a utwory o mniejszej atrakcyjności umieszczane na albumach; w związku z tym RCA Victor nie wziął wszystkich jedenastu utworów i nie stworzył po prostu albumu, ani nie umieścił na nim wydanego już i świetnie sprzedającego się „Heartbreak Hotel”. Prawa do taśm Sun Studio przeszły na RCA Victor wraz ze sprzedażą jego kontraktu, więc pięć wcześniej niewydanych piosenek Sun, „I Love You Because”, „Just Because”, „Tryin’ to Get to You”, „I’ll Never Let You Go (Little Darlin’)” i „Blue Moon”, zostało dodanych do siedmiu ścieżek z sesji RCA Victor, aby doprowadzić czas trwania albumu do akceptowalnej długości. Phillips wyprodukował sesje w Sun, a żaden producent nie został oficjalnie wymieniony dla sesji RCA Victor, co prowadzi do przekonania, że Presley sam je wyprodukował.
Ponieważ utwory Sun były w większości stylizowane na country, Elvis i RCA Victor urozmaicili selekcje coverami ostatnich piosenek rhythm and bluesowych. Dwie z nich, „Money Honey” Jesse Stone’a, znane Elvisowi z wersji Clyde’a McPhattera, oraz przebój Raya Charlesa „I Got a Woman” z 1955 roku, od roku znajdowały się w live actach Presleya. Trzecią było frenetyczne ogłoszenie światu istnienia Little Richarda w 1955 roku, „Tutti Frutti”. Rockabilly numer, który był uważany za potencjalny hit i mógł utrzymać się z materiałem R&B, „Blue Suede Shoes”, nie został początkowo wydany jako singiel z obietnicy Sholesa dla Sama Phillipsa, aby chronić karierę innego artysty Sun, Carla Perkinsa, autora piosenki. Zamiast tego został przeznaczony do bycia utworem otwierającym album.
31 sierpnia 1956 roku RCA Victor zdecydował się na niecodzienny krok wydania całego albumu jako single, co niewątpliwie powstrzymało wydany równocześnie nowy singiel „Shake, Rattle and Roll” wsparty „Lawdy Miss Clawdy” przed dotarciem na listy przebojów. Jednak „Blue Suede Shoes”, wydane w formie singla w ramach tego eksperymentu przez RCA Victor, dotrzymało obietnicy danej Phillipsowi i Perkinsowi, czekając ponad osiem miesięcy od wydania piosenki na Sun. Była to jednak piosenka przewodnia na dwóch wcześniejszych EP-kach, które sprzedały się na tyle dobrze, że w tygodniu 28 kwietnia dotarły do numeru 20 na liście singli.
Jacy muzycy wzięli udział w nagraniu albumu Elvis Presley – „Elvis Presley”? Oprócz oczywiście samego Presleya, który śpiewał, grał na gitarze i pianinie, w nagrania udział wzięli: Chet Atkins (gitara), Scotty Moore (gitara), Marvin Hughes (pianino), Floyd Cramer (pianino), Shorty Long (pianino), Bill Black (gitara basowa), D.J. Fontana (perkusja), Johnny Bernero (perkusja na „Trying to Get to You”). Dodatkowo w chórkach zaśpiewali: Gordon Stoker, Ben Speer, Brock Speer.