Alexi Laiho, gitarzysta zespołu Children of Bodom jest niewątpliwie wzorem do naśladowania dla wielu młodych miłośników metalowej shredderki. Dla starszych zresztą także, bo co złego w odrobinie pokory, którą trzeba mieć, by przyznać, że nasz bohater, choć pochodzi z mroźnej Finlandii, osiągnął więcej niż zdecydowana większość z nas?
Alexi Laiho jest przykładem artysty, który w stu procentach poświęcił się muzyce. Nie polecamy nikomu rzucania szkoły, jak w wieku szesnastu lat uczynił to Alexi, ale już cała reszta jego biografii to świadoma droga do doskonałości, którą podąża do dzisiaj. W 1993 roku wraz z perkusistą założył jeden z najlepszych fińskich zespołów metalowych – Children of Bodom, stał się jego liderem i odniósł międzynarodowy sukces.
Alexi Laiho – sprzęt
Lider Children of Bodom nie przesadza ze sprzętem i polega na starej szkole, według której wystarczy dobre wiosło, dobry wzmacniacz z kolumną (w jego przypadku jest to potężny head Marshall JVM) i kilka absolutnie niezbędnych efektów (pedalboard Alexi wygląda jak z lat siedemdziesiątych). Pomimo że na koncerty wozi on kilka gitar, wszystkie są w jednym typie.
Nie zauważymy tam ani korpusów w typie les paul, ani stratocasterów – wizerunek zespołu jest jasny i wszystko musi być mu podporządkowane. Kiedyś były to Jacksony, a dzisiaj Alexi używa tylko ESP, których endorserem został już w 2003 roku.
Alexi Laiho, Children of Bodom, źródło: Wikimedia Commons
Wszystkie ESP, na których gra, są sygnowane jego imieniem i nazwiskiem, ale też z sygnowanym osprzętem (sygnowany pasywny pickup EMG HZ F-H2 oraz aktywny układ gain booster). Od dwóch lat szczyci się ESP E-II Alexi Wild Scythe oraz jej odpowiednikiem z logo LTD, ale naprawdę popularne wiosło powstało kilka lat wcześniej. ESP Greeny, bo o niej mowa, to prosta konstrukcja neck thru body (olcha-klon) z jednym pickupem bridge, tremolem Floyd Rose i dwudziestoma czterema progami. Ostatnie progi są skalopowane, by ułatwić podciąganie strun w tych pozycjach.
Dostępna jest też oczywiście bardziej budżetowa wersja tego wiosła, LTD Alexi-600 Greeny, oraz coś dla początkujących, czyli Alexi-200. Dwie pierwsze wizualnie niczym się nie różnią, w szczegółach chodzi o materiał podstrunnicy oraz brak patentu Alexiego na dopalenie pickupu układem gain boostera.
Ciekawe jest to, że Alexi Laiho nawija na nie struny z dwóch setów, trzy wiolinowe są z zestawu o najcieńszej 010, a trzy basowe z zestawu o najgrubszej 056. Wymienione wiosła w takiej konfiguracji sprzętowej brzmią przepotężnie i wybornie sprawdzają się w szarpanych riffach tudzież melodyjnych solach.
ESP Alexi Laiho Greeny
ESP Greeny to prosta konstrukcja neck thru body (olcha-klon) z jednym pickupem bridge, tremolem Floyd Rose i dwudziestoma czterema progami.
LTD Alexi-600
Dostępna jest też bardziej budżetowa wersja tego wiosła, LTD Alexi-600 Greeny, oraz coś dla początkujących, czyli Alexi-200.
