Zespół powstał w maju 2017 roku w Warszawie z inicjatywy Filipa Zielińskiego (śpiew) oraz Janka Niedzielskiego (gitary). A zatem świeża sprawa.
Jak się dowiedziałem, pomysł na powstanie projektu grającego rockową muzykę w akustycznym wydaniu powstał jednak znacznie wcześniej, zaraz po europejskiej trasie Dianoyi z zespołem Riverside w 2013 roku. Do nagrania debiutanckiej płyty,...
Pozory mylą. Po okładce mogłoby się wydawać, że Mistrz, naprawdę tęga muzyczna głowa i jeden z dosłownie kilku największych żyjących obecnie gitarzystów elektrycznych, napisał elementarz dla klas podstawowych i szkół muzycznych pierwszego stopnia.
Na szczęście ta książka to coś o wiele więcej – przeznaczona jest nie tylko dla początkujących, ale również dla...
Ciekawe w rozwoju Bring Me The Horizon jest to, że wyszli ze sceny metalcore i deathcore, ich idolami byli panowie z Carcass czy At The Gates, ale nigdy nie bali się eksperymentować i czerpali garściami z elektroniki, nurtów emo, alt rock czy math core, a dzisiaj oferują już całkiem dalekie od swych korzeni dźwięki.
Mamy do czynienia ze świetnie wyprodukowanym progresywnym,...
Być może „Kres” będzie nowym otwarciem dla stołecznego Thesis. Powtarzam: być może, bo nie jestem pewien, czy zespół takiego kolejnego początku potrzebuje. Na pewno jednak album przynosi kilka zmian, które warto odnotować. Choć baza pozostaje taka sama – wciąż jest nią post-rock, dość ciemny i przytłaczający, z zapędami w stronę rocka progresywnego – to efekt końcowy...
Na samym początku się zaniepokoiłem – czyściutko, kolorowo i ciepło brzmiąca gitara akustyczna zwiastowała mi kolejne nagrania powstałe zapewne przy ognisku albo podczas zajęć scholi. To pewnie zboczenie zawodowe – słyszałem takowych projektów mnóstwo i zdecydowana większość z nich nigdy nie powinna zaistnieć nigdzie indziej. Całe szczęście szybko się okazało, że Ivy...
Myląca nazwa zespołu, generyczny tytuł. A muzyczka całkiem spoko. Farmer Boys to nie grupka gości cisnących hillbilly country, a rockowy kwintet z Niemiec. Kiedy już pominiecie intro, bo jest tej płycie do niczego nie potrzebne, prawdopodobnie stwierdzicie, że chłopcy mają smykałkę do zgrabnych riffów i wpadających w ucho refrenów. Trzymają się konwencji nowoczesnego...
Juwenaliowy punk atakuje. Kiedyś myślałem, że jak już się jakiś gatunek zastoi, to nie ma bata, żeby się odrodził. A potem zobaczyłem, jak różne style wymyślają się na nowo, jak się redefiniują, bo dochodzą młodzi, którzy dorzucają nową, szczerą, niepowstrzymaną energię i bezkompromisowe pomysły, a jednocześnie klasycy gatunku biorą się w garść. W punku,...
To skandal! Co za wandal! Pilich znowu naruszył status quo w polskiej niszy basowej, wyznaczając nowy standard tudzież niezauważalnie podwyższając (jak to ma w zwyczaju) poprzeczkę.
Wojtek wrócił w Pieniny z wycieczki w rejony elektro, zatem na płycie słychać znowu więcej starego dobrego fusion. Pierwsza refleksja: choć produkuje on muzykę na poziomie wykonawczym i...
Dobrze wiemy o tym, że ambitniejsza polska muzyka płynie sobie całkiem wartkim nurtem obok komercyjnego szerokiego koryta mainstreamu. Jest wiele zespołów i artystów, którzy nagrywają i wydają płyty więcej warte niż te katowane przez kilka wiadomych stacji radiowych. Sosnowski jest tu idealnym przykładem. Pierwszy utwór zapowiada już stylistykę całej płyty, jest w swojej...
Gdyby słuchać tego albumu bez kontekstu, bez „story”, które kryje się za postacią Jasona, byłaby to także wielkopomną płyta, ze względu na samą zawartość muzyczną. Ale o ileż wzruszeń bylibyśmy biedniejsi, gdybyśmy słuchali jej nie znając tragicznej i heroicznej historii związanej życiem Jasona?
Dwadzieścia dwa lata czekaliśmy na nowe nagrania Jasona Beckera,...
Jacek Gawłowski wie co mówi, dlatego, gdy mówi nam: „Polecam tę płytę tym, którzy szukają muzyki innej, alternatywnej do tej, która w dzisiejszych czasach dominuje anteny rozgłośni radiowych”, powinniśmy się nad nią pochylić. Pierwsze na płycie dają się zauważyć nieoczywiste aranże, efektywne wykorzystanie przestrzeni, ciszy oraz szerokie muzyczne plany. Są one...
Jakże miło słyszeć, że nie trzeba kopiować Dream Theater, by tworzyć współczesny prog-rock. Co prawda, takich zespołów pojawiło już trochę w polskiej fonografii, ale Pinn Dropp jest chyba najświeższym przypadkiem. Nie znaczy to, że grają najnowocześniej – Pinn Dropp stoi raczej na przeciwległym biegunie, bo panowie piszą absolutnie nie radiowe, rozbudowane utwory (no...
Przez jakiś moment mojego życia wydawało mi się, że jestem fanem melodyjnego death metalu. Szybko jednak zdałem sobie sprawę, że tak nie jest – owszem, uwielbiam parę zespołów z absolutnego topu tego gatunku, powszechnie uznanych klasyków, kilka mniejszych też lubię. Ale kiedy zacząłem się zagłębiać w tę szufladkę, napotykać na wszystkie nazwy wydawane przez duże...
Kiedy już zaczęło mi się podobać, to okazało się, że to EP-ka, więc się skończyło. Ale te 17 minut, które dostałem, było w sumie interesujące. Nie jestem wielkim zwolennikiem tak zwanej alternatywy, bo dawno przestała być ona alternatywna w stosunku do czegokolwiek. Zazwyczaj mnie wszystko nudzi od strony muzycznej, od strony lirycznej zaś mdli od grafomanii. The Ears...
Kto w swojej muzycznej karierze nie miał etapu pisania (choćby i wspólnie z zespołem) kawałków instrumentalnych opartych na sklejonych motywach i solach, ten chyba nigdy nie wyjdzie poza muzyczną sztancę serwowaną przez medialny mainstream. Wojtek tę lekcję odrobił sumiennie, a w zasadzie odrabia ją cały czas, przy okazji wydając płyty dokumentujące jego dokonania.
Od razu...
Kształt i brzmienie całego albumu skrojone jest wedle nowszej metalowej sztancy: ostre, brutalne, szarpane, industrialne, postapo... Gdyby nie wokal, powiedziałbym: zdehumanizowane. Taki jest djent, mathcore i taki bywa właśnie Cruenstus – ekstremalnie zdynamizowany, totalnie techniczny (szacunek dla umiejętności muzyków) i co ważne, ostatecznie ładnie składający poszczególne...
Preludia to zwięzłe, syntetyzujące formy muzyczne, tak jakby odpowiedniki piosenek w muzyce rozrywkowej. Nie dziwi zatem, że dla współczesnego, nieosłuchanego z klasyką słuchacza, będzie to najodpowiedniejsza potrawa, strawna bez wyjątku dla każdego wrażliwego odbiorcy. Zwłaszcza jeśli wykonawcy, pomimo świadectw uwielbienia dla Strawińskiego, trzymają się mimo wszystko...
Startuje pierwszy utwór i od razu czujemy się częścią wielkiego jazzowego świata. Zakombinowana linia prowadzona przez perkusistę Colina Stranahana, basistę Ricka Rosato oraz pianistę Glena Zaleskiego wciąga nas w surowy świat jazzowej improwizacji, tematów i ornamentów. Przeplatane melodie (tematy), wielowarstwowe sola, płynne i zaskakujące przechodzenie tych motywów w unisona...
Młodzi, bezkompromisowi, ogarnięci, takie współczesne punki skrzyżowane z hipsterami. Dwa basy i wokal. Mówią o sobie: „Gdyby nas nie było, trzeba było by nas wymyślić. Jest nas trzech, a to święta cyfra. Każdy z nas jest inny, a to świetna zaleta. Naszym językiem atomowa wibracja basu. Naszym wyznaniem wiary eksplozja rytmu.” Ha! Wkładam zatem ich najnowszą płytę do...
Administratorr Electro to bardzo ciekawy projekt muzyczny, na który składa się obecnie trzech muzyków: lider Bartosz „Administratorr” Marmola, Paweł Kowalski oraz Kuba May. Zespół na poprzednich płytach prezentował polską odmianę alt-rocka wzbogaconą brzmieniami synth. Lider Administratorr Electro nie ukrywa, że od początku dążył do czystej elektroniki, i chyba ta sztuka w...
Drogi moich uszu i muzyki Bonamassy nie często się krzyżują. Nie ma w tym jednak intencjonalności – ot, po prostu, kiedy Bonamassa akurat wydaje jakiś album, to ja jestem w innych muzycznych rejonach i znajduję sobie coś ciekawszego. Wiadomo, że Bonamassa poniżej pewnego wysokiego poziomu nie zejdzie, nie da jakiejś konkretnej plamy, nie zmieni jakoś drastycznie swojego stylu, więc...
Recenzje
