Na samym początku się zaniepokoiłem – czyściutko, kolorowo i ciepło brzmiąca gitara akustyczna zwiastowała mi kolejne nagrania powstałe zapewne przy ognisku albo podczas zajęć scholi. To pewnie zboczenie zawodowe – słyszałem takowych projektów mnóstwo i zdecydowana większość z nich nigdy nie powinna zaistnieć nigdzie indziej. Całe szczęście szybko się okazało, że Ivy...
Myląca nazwa zespołu, generyczny tytuł. A muzyczka całkiem spoko. Farmer Boys to nie grupka gości cisnących hillbilly country, a rockowy kwintet z Niemiec. Kiedy już pominiecie intro, bo jest tej płycie do niczego nie potrzebne, prawdopodobnie stwierdzicie, że chłopcy mają smykałkę do zgrabnych riffów i wpadających w ucho refrenów. Trzymają się konwencji nowoczesnego...
Juwenaliowy punk atakuje. Kiedyś myślałem, że jak już się jakiś gatunek zastoi, to nie ma bata, żeby się odrodził. A potem zobaczyłem, jak różne style wymyślają się na nowo, jak się redefiniują, bo dochodzą młodzi, którzy dorzucają nową, szczerą, niepowstrzymaną energię i bezkompromisowe pomysły, a jednocześnie klasycy gatunku biorą się w garść. W punku,...
To skandal! Co za wandal! Pilich znowu naruszył status quo w polskiej niszy basowej, wyznaczając nowy standard tudzież niezauważalnie podwyższając (jak to ma w zwyczaju) poprzeczkę.
Wojtek wrócił w Pieniny z wycieczki w rejony elektro, zatem na płycie słychać znowu więcej starego dobrego fusion. Pierwsza refleksja: choć produkuje on muzykę na poziomie wykonawczym i...
Dobrze wiemy o tym, że ambitniejsza polska muzyka płynie sobie całkiem wartkim nurtem obok komercyjnego szerokiego koryta mainstreamu. Jest wiele zespołów i artystów, którzy nagrywają i wydają płyty więcej warte niż te katowane przez kilka wiadomych stacji radiowych. Sosnowski jest tu idealnym przykładem. Pierwszy utwór zapowiada już stylistykę całej płyty, jest w swojej...
Gdyby słuchać tego albumu bez kontekstu, bez „story”, które kryje się za postacią Jasona, byłaby to także wielkopomną płyta, ze względu na samą zawartość muzyczną. Ale o ileż wzruszeń bylibyśmy biedniejsi, gdybyśmy słuchali jej nie znając tragicznej i heroicznej historii związanej życiem Jasona?
Dwadzieścia dwa lata czekaliśmy na nowe nagrania Jasona Beckera,...
Jacek Gawłowski wie co mówi, dlatego, gdy mówi nam: „Polecam tę płytę tym, którzy szukają muzyki innej, alternatywnej do tej, która w dzisiejszych czasach dominuje anteny rozgłośni radiowych”, powinniśmy się nad nią pochylić. Pierwsze na płycie dają się zauważyć nieoczywiste aranże, efektywne wykorzystanie przestrzeni, ciszy oraz szerokie muzyczne plany. Są one...
Jakże miło słyszeć, że nie trzeba kopiować Dream Theater, by tworzyć współczesny prog-rock. Co prawda, takich zespołów pojawiło już trochę w polskiej fonografii, ale Pinn Dropp jest chyba najświeższym przypadkiem. Nie znaczy to, że grają najnowocześniej – Pinn Dropp stoi raczej na przeciwległym biegunie, bo panowie piszą absolutnie nie radiowe, rozbudowane utwory (no...
Przez jakiś moment mojego życia wydawało mi się, że jestem fanem melodyjnego death metalu. Szybko jednak zdałem sobie sprawę, że tak nie jest – owszem, uwielbiam parę zespołów z absolutnego topu tego gatunku, powszechnie uznanych klasyków, kilka mniejszych też lubię. Ale kiedy zacząłem się zagłębiać w tę szufladkę, napotykać na wszystkie nazwy wydawane przez duże...
Kiedy już zaczęło mi się podobać, to okazało się, że to EP-ka, więc się skończyło. Ale te 17 minut, które dostałem, było w sumie interesujące. Nie jestem wielkim zwolennikiem tak zwanej alternatywy, bo dawno przestała być ona alternatywna w stosunku do czegokolwiek. Zazwyczaj mnie wszystko nudzi od strony muzycznej, od strony lirycznej zaś mdli od grafomanii. The Ears...
Kto w swojej muzycznej karierze nie miał etapu pisania (choćby i wspólnie z zespołem) kawałków instrumentalnych opartych na sklejonych motywach i solach, ten chyba nigdy nie wyjdzie poza muzyczną sztancę serwowaną przez medialny mainstream. Wojtek tę lekcję odrobił sumiennie, a w zasadzie odrabia ją cały czas, przy okazji wydając płyty dokumentujące jego dokonania.
Od razu...
Kształt i brzmienie całego albumu skrojone jest wedle nowszej metalowej sztancy: ostre, brutalne, szarpane, industrialne, postapo... Gdyby nie wokal, powiedziałbym: zdehumanizowane. Taki jest djent, mathcore i taki bywa właśnie Cruenstus – ekstremalnie zdynamizowany, totalnie techniczny (szacunek dla umiejętności muzyków) i co ważne, ostatecznie ładnie składający poszczególne...
Preludia to zwięzłe, syntetyzujące formy muzyczne, tak jakby odpowiedniki piosenek w muzyce rozrywkowej. Nie dziwi zatem, że dla współczesnego, nieosłuchanego z klasyką słuchacza, będzie to najodpowiedniejsza potrawa, strawna bez wyjątku dla każdego wrażliwego odbiorcy. Zwłaszcza jeśli wykonawcy, pomimo świadectw uwielbienia dla Strawińskiego, trzymają się mimo wszystko...
Startuje pierwszy utwór i od razu czujemy się częścią wielkiego jazzowego świata. Zakombinowana linia prowadzona przez perkusistę Colina Stranahana, basistę Ricka Rosato oraz pianistę Glena Zaleskiego wciąga nas w surowy świat jazzowej improwizacji, tematów i ornamentów. Przeplatane melodie (tematy), wielowarstwowe sola, płynne i zaskakujące przechodzenie tych motywów w unisona...
Młodzi, bezkompromisowi, ogarnięci, takie współczesne punki skrzyżowane z hipsterami. Dwa basy i wokal. Mówią o sobie: „Gdyby nas nie było, trzeba było by nas wymyślić. Jest nas trzech, a to święta cyfra. Każdy z nas jest inny, a to świetna zaleta. Naszym językiem atomowa wibracja basu. Naszym wyznaniem wiary eksplozja rytmu.” Ha! Wkładam zatem ich najnowszą płytę do...
Administratorr Electro to bardzo ciekawy projekt muzyczny, na który składa się obecnie trzech muzyków: lider Bartosz „Administratorr” Marmola, Paweł Kowalski oraz Kuba May. Zespół na poprzednich płytach prezentował polską odmianę alt-rocka wzbogaconą brzmieniami synth. Lider Administratorr Electro nie ukrywa, że od początku dążył do czystej elektroniki, i chyba ta sztuka w...
Drogi moich uszu i muzyki Bonamassy nie często się krzyżują. Nie ma w tym jednak intencjonalności – ot, po prostu, kiedy Bonamassa akurat wydaje jakiś album, to ja jestem w innych muzycznych rejonach i znajduję sobie coś ciekawszego. Wiadomo, że Bonamassa poniżej pewnego wysokiego poziomu nie zejdzie, nie da jakiejś konkretnej plamy, nie zmieni jakoś drastycznie swojego stylu, więc...
Dwie rzeczy na początek: po pierwsze, był w moim życiu taki okres, w którym wydawało mi się, że Symbolical mogą stać się kolejną wiodącą siłą w polskim death metalu. Och, naiwności! Po drugie: „Allegory of Death” ukazała się w końcu w październiku, ale album gotowy jest od nie wiadomo jak długiego czasu, jego recenzje w sieci krążą pewnie od co najmniej pół roku....
Wyjątkowy album. Od razu wyjaśnienie: to nie są covery Mistrza wydane po jego śmierci ani tym bardziej jego wykonania, ale muzyka do poezji i tekstów, które pozostawił po sobie. Jak podaje wydawca płyty: „Johnny Cash i June Carter Cash pozostawili po sobie to, co ich syn John Carter Cash opisuje jako »potworne zgromadzenie« rzeczy, w tym skarbnicę nieznanych i do tej pory...
Black Tusk powracają z kolejną smażoną na głębokim oleju płytą. To wręcz zaskakujące widzieć, w jakich kierunkach poskręcały te wszystkie kapele pochodzące z Savannah i startujące od szeroko pojętego sludge. Baroness grają teraz pięknie, Kylesa nie gra wcale (a Corey Barhorst jest teraz członkiem Black Tusk), Black Tusk grają zaś obrzydliwie. Tak obrzydliwie, że aż miło. W...
Najnowsza płyta Slasha nie zbiera pochlebnych opinii wśród słuchaczy. Czy słusznie? Kuba Milszewski z TopGuitar recenzuje najnowszy album Slash ft. Myles Kennedy & The Conspirators - "Living The Dream". Czy album Slash ft. Myles Kennedy & The Conspirators - "Living The Dream" jest aby dobry? Koniecznie obejrzyjcie ten odcinek!
https://www.youtube.com/watch?v=glPXkTDJl54
Recenzje
