Robertson był głównym autorem większości piosenek The Band. Napisał wiele klasyków zespołu, takich jak „The Weight”, „Up on Cripple Creek”, czy „The Night They Drove Old Dixie Down”. Jego gra ukształtowała nie tylko charakterystyczne brzmienie tego zespołu, ale też cały gatunek zwany blues rockiem. W drugiej połowie lat 60. Robbie odegrał też kluczową rolę w procesie tworzenia muzyki dla Boba Dylana.
Wieloletni menedżer Robertsona, Jared Levine, potwierdził śmierć muzyka, pisząc w oświadczeniu: „W chwili śmierci Robbie był otoczony przez rodzinę, w tym żonę Janet, byłą żonę Dominique, jej partnera Nicholasa i jego dzieci Alexandrę, Sebastiana, Delphine i jej partnera Kenny’ego. Zamiast kwiatów rodzina poprosiła o przekazanie datków na rzecz Six Nations of the Grand River, aby wesprzeć budowę nowego centrum kulturalnego.”
W chwili śmierci Robbie był otoczony przez rodzinę
Unikalny styl gry Robbiego Robertsona w utworach takich jak „Who Do You Love” zapoczątkował erę klasycznego blues rocka, wywierając wpływ na wielu muzyków. W 1965 roku The Band jeszcze jako The Hawks wsparł Boba Dylana podczas jego pierwszej światowej „elektrycznej” trasy koncertowej, a w następnym roku Robertson wykreował charakterystyczne gitarowe solówki w nieśmiertelnym utworze Dylana „Blonde On Blonde”. Inne jego nagrania z Dylanem zostały później wydane jako „The Basement Tapes”.
W 1968 roku jego zespół The Band nagrał debiutancki album „Music From Big Pink”, który był przełomem w historii rocka, zawierając napisany przez Robertsona klasyk „The Weight”. W następnym roku zespół wystąpił na festiwalu Woodstock.
Robbie Robertson wraz z The Band odegrał kluczową rolę w tworzeniu gatunku muzycznego „Americana” (na który składają się m.in. folk, gospel, blues, country, jazz, rhythm and blues, rock and roll, bluegrass). Robertson został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame, Canadian Music Hall of Fame oraz Canada’s Walk of Fame, zarówno z zespołem, jak i samodzielnie. Na liście 100 największych gitarzystów magazynu Rolling Stone zajął 59. miejsce.
Jako producent i kompozytor Robertson pracował nad wieloma innymi ścieżkami dźwiękowymi do filmów. Znany ze współpracy z reżyserem Martinem Scorsese, która rozpoczęła się od filmu dokumentalnego The Last Waltz (1978) i była kontynuowana w wielu filmach, w tym „Wściekły byk” (1980), „Kasyno” (1995), „Infiltracja” (2006), „Wilk z Wall Street” (2013), czy „Irlandczyk” (2019).
Robbie miał 80. lat.